ne diye ağlardım acaba bomboş odada
kendime mi olurdu nefretim yalnız bırakana mı yoksa

ben gelirim unutmak için çırpınan aklıma
çocuk gibi güçsüzdür ellerim kemiklerim
bir ters bakışla birden biterimm
bu dünya da bana ancak ben yeterim
bir tebessümle ağlar kalbim
bir haykırışa atara kahkaha
bir damla ile yanar yüreğim
volkan patlasa donar adeta
baksaydım görmek istemediğim gerçeklere
görmeseydim baksaydım baksaydım sadece
kıran bir daha düzeltmiyor aldığını koymuyor yerine
kalpsizinde iniyor yüreğine krizler geliyor kalbine
konuşan farkında değil blki ama işliyor derine
kimse sen olmuyor geçemiyor senin yerine
bir parantez açıyorum ekle derdini derdime
diyenleride çok gördük zamanı hep ayırdı kendine
yıkılmaz üzerine düşse bir kaya
bir kuş tüyüyle döner enkaza
bir tebessümle ağlar kalbim
bir haykırışa atar kahkaha
sen kendini kendine sakla
sen sen ol ne yap et adını akla
seni geçen geçiyor bir tek farkla
değer biliyor musun sen kendini yokla
cemi alemin ağzında dolaşıyor bir bakla
benim elimde olan bir kalem bir de hokka..........
0 yorum:
Yorum Gönder